Video portret: Sye Nam Heirbaut (Aannemer)
Interview door Waldo Galle
Van hobby tot beroep: hergebruik als tweede natuur

Voor Sye Nam is kennisdelen geen bijzaak, maar een kernopdracht. “Ik denk dat dat één van de belangrijkste dingen is die je kunt doen als individu,” zegt hij. “Kennis en ervaring uitwisselen. Want door dat te doen kun je andere mensen helpen, motiveren, aansturen.”
Als ingenieur en projectleider heeft hij zich de voorbije jaren ontwikkeld tot een echte brugfiguur in circulair bouwen. Vanuit zijn ervaring als adviseur én nu bij de aannemer, ziet hij het als zijn rol om mensen te informeren en mee te krijgen in nieuwe manieren van bouwen.
Een vroege fascinatie voor hergebruik
Zijn motivatie komt niet uit het niets. Reeds als kind verzamelde hij voorwerpen, hergebruikte materialen en bouwde kampen met gevonden paletten en touwen. “Vroeger reden we rond met een gocart om koorden, paletten en houtsnippers te verzamelen bij de boeren,” vertelt hij. “Ik wil niet zeggen dat dat dé motivatie is geweest om te gaan bouwen, maar dat plezier neem je wel mee. Voor mij is dat een groot deel van de motivatie om er professioneel mee bezig te zijn.”
Hij benadrukt dat het niet alleen een persoonlijke hobby is gebleven. “Het is eigenlijk een beetje een hobby tot een beroep maken,” zegt hij glimlachend. “En het geluk hebben dat ik daar nu ook professioneel dingen mee kan doen.”
Van advies naar uitvoering
Lange tijd werkte Sye Nam in een adviserende rol, waar hij architecten en opdrachtgevers begeleidde in circulaire keuzes. “Ik ben altijd iemand geweest die andere partijen zo goed mogelijk wilde inlichten over de stand van zaken,” legt hij uit. “Dat is niet per se mijn mandaat, maar het is belangrijk om risico’s te beperken en tot een beter gebouw te komen.”
Hij leerde dat hergebruik niet altijd eenvoudig is. Vooral bij het hergebruiken van metselwerk zag hij regelmatig dat materialen verkeerd werden toegepast. “Veel architecten proberen hergebruikte bouwmaterialen op dezelfde manier te gebruiken als nieuwe materialen,” zegt hij. “Maar die oudere producten zijn daar niet altijd voor geschikt. Daar moet je rekening mee houden, ook al voelt dat als een bijkomende beperking.”
Die rol van sparringpartner was soms lastig. “Ik kan niets opleggen,” zegt hij. “Ik kan alleen signaleren: heb je hieraan gedacht? Kan dit niet anders? Maar het blijft de verantwoordelijkheid van de ontwerper of de opdrachtgever om er iets mee te doen.”
Een nieuwe blik vanaf de werf
Vandaag werkt Sye Nam bij een algemene aannemer, en dat geeft hem een ander perspectief: dichter bij de uitvoering, sneller kunnen bijsturen, meer impact op beslissingen. “Op de werf kun je veel korter op de bal spelen,” legt hij uit. “Als er iets vreemd opduikt, kijk je meteen: kunnen we dat zo doen? Of beter anders? Dat maakt dat je grotere impact hebt op het project.”
Hij benadrukt dat het niet alleen technisch is: “Het gaat ook over budget, logistiek, planning. Alles moet kloppen. Innovatief bouwen is een puzzel, en bij de aannemer kan ik mee aan de knoppen zitten om die puzzel te leggen.”
Kleine stappen, groot effect
Hoewel hij zichzelf een brugfiguur durft noemen, gelooft Sye Nam niet in grote sprongen vooruit. “Of mensen daardoor meteen grote stappen hebben kunnen zetten? Dat denk ik niet,” zegt hij. “Het gaat in kleine stappen, met vallen en opstaan.”
Toch blijft hij optimistisch: “Elke keer dat een projectteam rekening houdt met de beperkingen van hergebruikte materialen, elke keer dat een detail wordt aangepast om écht circulair te zijn, is een kleine overwinning.”
Durf hergebruik serieus te nemen
Sye Nam moedigt bouwprofessionals aan om hergebruik niet als last te zien, maar als kans om creatief te ontwerpen. “Het is niet alleen technische kwaliteit,” benadrukt hij. “Je moet kunnen uitvoeren, budgetten respecteren, logistiek afstemmen. Dat is de puzzel. En het is een puzzel waar ik graag elke dag opnieuw aan meewerk.”